- ιεροκτίστης
- ἱεροκτίστης, ὁ (Α)ο ιδρυτής ιερού.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)-* + -κτίστης (< κτίζω), πρβλ. αυτο-κτίστης, πρωτο-κτίστης].
Dictionary of Greek. 2013.
ιεροκτίστης
Look at other dictionaries:
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek
